تنهایی، تهدیدی برای سلامت استخوان مردان
تاریخ انتشار: ۱۱ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۱۱۵۵۳۹
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما مرکزمهاباد؛ تحقیقات روی موشها نشان می‌دهد که تنهایی ممکن است بر سلامت هر دو جنسیت، به ویژه در نرها تأثیر بگذارد.
محققان، در بررسی اثرات انزوای اجتماعی بر تحلیل استخوان در موشها دریافتند که انزوای اجتماعی با افزایش از دست دادن استخوان در موشهای نر، و نه ماده، مرتبط است.
اما برای درک اینکه آیا همین اتفاق در انسان نیز می‌افتد، مطالعات بیشتری مورد نیاز است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
انزوای اجتماعی با پیامدهای بد سلامتی، از جمله افزایش مرگ و میر ناشی از همه علل، مشکلات قلبی عروقی و مشکلات سلامت روان مرتبط است.
تحقیقات قبلی همچنین نشان داده است که استرس روانی یک عامل خطر برای پوکی استخوان و سلامت ضعیف استخوانها است.
انزوای اجتماعی، که ارتباط تنگاتنگی با تنهایی دارد، ممکن است به پریشانی روانی منجر شود. با این حال، چگونگی تأثیر انزوای اجتماعی بر سلامت استخوان ناشناخته باقی مانده است.
برای این مطالعه، محققان ۳۲ موش نر و ماده ۱۶ هفته‌ای را به دو گروه تقسیم کردند. در یک گروه، انزوای اجتماعی را با نگه داشتن یک موش در هر قفس شبیه سازی کردند و در گروه دیگر، هر قفس توسط چهار موش مشترک بود.
محققان موشها را به مدت چهار هفته در شرایط زندگی خود تحت نظر گرفتند و در نهایت، موشهای نر جدا شده کاهش تراکم مواد معدنی استخوان را تجربه کردند. استخوان‌هایی که حاوی مواد معدنی کمتری هستند، تراکم کمتری دارند و در نتیجه احتمال شکستگی آنها بیشتر است.
محققان، همچنین دریافتند که کسر حجمی استخوان و ضخامت استخوان قشر مغز در موشهای نر جدا شده به ترتیب ۲۶ و ۹ درصد کاهش یافته است. هر دو معیار نشان دهنده کاهش کیفیت استخوان هستند.
تجزیه و تحلیل بیشتر نشان داد که موشهای نر نشانه‌هایی ازکاهش بازسازی استخوان داشتند، فرآیندی که شامل تشکیل استخوان جدید است که می‌تواند خطر شکستگی را افزایش دهد.
در مقابل، موشهای ماده در مطالعه حاضر هیچگونه از دست دادن استخوان را به دنبال انزوای اجتماعی تجربه نکردند.
محققان،خاطرنشان کردند که مکانیسم های دقیق برای اینکه چگونه انزوای اجتماعی ممکن است منجر به از دست دادن استخوان شود ناشناخته است. با این حال، تیم او در حال بررسی احتمالات مختلف، از جمله نقش هورمون های استرس مختلف و سیستم عصبی سمپاتیک بدن است.
منبع: خبرگزاری صدا و سیما
کلیدواژه: انزوای اجتماعی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۱۱۵۵۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آثار باستانی تپه «علی‌کش» نشان از ارتباطات اجتماعی با همسایگان دارد
ایسنا/ایلام عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی ایلام گفت: ارتباطات اجتماعی ساکنان کشاورز تپه علی‌کش موسیان در دوره‌های فرهنگی عصر نوسنگی با همسایگان جای تحقیق بسیار دارد.
دکتر «حبیب‌الله محمودیان» در این خصوص به ایسنا اظهار کرد: آثار به دست آمده از تپه «علی‌کش» موسیان در شهرستان دهلران مربوط به دوره نوسنگی است، یافته‌های باستان‌شناسی، ۷ دوره فرهنگی را برای تپه علی‌کش ارائه کرده است که دوره‌های «بزمرده»، «علی‌کش»، «محمد جعفر» قدیمی‌ترین دوره‌های فرهنگی است.
وی با اشاره به دوره بزمرده در دشت موسیان خاطرنشان کرد: در دوره «بزمرده» ابزارهای سنگی شامل سنگ‌های کوبنده، کاسه‌های سنگی، مهره‌های تزیینی و پیکرک‌های گلی حیوان در این تپه به دست آمده است.
محمودیان ادامه داد: کشت غلات رونق داشته و از غلات گندم و جو کشت می‌شده است و از حبوبات نمونه عدس در حفاری‌های دوره علی‌کش به دست آمده است، در دوره علی‌کش از داس‌های سنگی کاسه‌های کف تخت و شقاب‌های کم‌عمق استفاده شده ضمن اینکه علاوه بر پیکرک‌های گلی بز چند نمونه پیکرک گلی انسان نیز یافت شده است.
این باستان‌شناس افزود: قدمت این دوره بر اساس آزمایش‌های انجام شده از طریق کربن ۱۴ بیش از ۸ هزار سال است، در مورد استقرار در تپه چنین اظهار نظر شده که در دوره بزمرده نوعی استقرار فصلی وجود داشته است در دوره علی‌کش طول مدت استقرار بیشتر شده و در دوره محمدجعفر ساکنان دهلران استقرار دائم داشتند.
وی بیان کرد: تنوع آثار به دست آمده از تپه علی‌کش، ارتباطات اجتماعی ساکنان دهلران با «بیشابور»، «فارس»، نواحی غرب ایران، «سیلک» کاشان «جارمو» در کردستان و طراف دریاچه وان در ترکیه را نشان می‌دهد از طرفی دیگر ارتباط ساکنان بین النهرین از طریق موسیان به سمت فارس و کرمان و حوزه رودخانه هلیل رود در استان کرمان می‌تواند جهات مختلف ارتباط این تمدن فرهنگی کشاورزی با مناطق دیگر را روشن کند.
انتهای پیام
هفت مصدوم و کشته بر اثر برخورد سواری تارا و پراید در بویین میاندشت